Ağlatmaktan İbaret Hayatım
Kötü ihtimalleri hep en başta düşünüveren insan oldum. Neye, nasıl tepki göstereceğime kötülükler karar verdi, veriyor da hala. İçtenlikle davranamamanın ne demek olduğunu biliyorsan anlarsın belki beni. Çok da zor değil aslında biraz çaba yeterli. Bazı insanlar ağlatarak büyür bu hayatta. Evet, ben onlardan biriyim kanımca. Ortaokulda gözlerime bakarak “bir beden dersinde de arkadaşlarınla top oynamayı bırakıp konuşamaz mısın benimle?” diyen kızın gözleri hala aklımda. Anlam verilemeyen bir bakış atmıştım. Sonrasında yanında yavaşça uzaklaşmıştım. Ne istediğini anlamamıştım galiba. Yine de ağlarken görmüştüm birkaç kere okul bahçesinde. Ama yine de yanına gidip ne oldu diyememiştim. Şimdilerde evlendiğini duydum ama hala bakmadım büyümüş haline. Çünkü aklıma geldikçe eski günler, gözlerinden düşen yaşları hissedebiliyorum. Bir kere bile konuşmadığım için nefret doludur hala sanırım bana.
İnsanlar neden ağlar?
İnsanları güldürmek isteyip de başarısız olanlar vardır her seferinde. Evet, ben onlardan biriyim kanımca. Yine her defasında büyürken ağlatmak adetim oldu. Ağlamak mı istiyorsunuz gelin bana dercesine davranıyorum insanları. Belki de budur insanlığa hizmetim benimde. Üniversite sıralarında devamlı yanıma gelen kişinin niyetini de en son öğrenen ben oldum. Herkes biliyor olmasına rağmen ne söyleyen oldu ne de açıkça belli eden. En sonunda dayanamadığı için söylediği sözlerden dolayı pişman olduğuna da eminim. Yine ağlayıverdi belki de günlerce. Bunun gibi daha nicesi var ki yaklaştığı anda sanki ağlatıveriyorum.
Ben ömrümde hiç kimseyi ağlatmak istemedim
Ben ömrümde hiç kimseyi ağlatmak istemedim demek istedim kaç defa. Bir türlü olmadı, olamadı. Yapamadım demekten utanıyorum ama yapamadım. Bir kez daha denedim sonrasında. Her gün denemeye devam ettim. Israr ettim ama olmadı be. Çok sevdiği hocası tarafından her seferinde dile getirilen “sana şu kızı yapalım mı?” sorusundan bunaldığım kadar nefret etmiştim kendimden. Bir daha asla, diye diye geçti bir on yıl daha. Ve artık ben eminim kendimden. On yıl daha, on yıl üstüne daha… Hep devam edecek ağlatmak. Ağlatmaktan ibaret hayatım diye anlatmam gerekecek. Her seferinde ağlattıklarımı hatırlayarak yeni anılar oluşturacak. Ağlatmanın ne demek olduğunu hissetmeye çalışacağım.
Muhammed Murat