KPSS ve Beklentilerimiz
Bir kez olsun dışarıda dolaşırken, alışveriş yaparken ya da bir işiniz için koşuştururken insanların yüzüne dikkatlice baktınız mı? Şayet baktıysanız belki de birbirleriyle tanıştıklarında aynı masada yemek bile yemeyecek olan yüzlerce farklı insanın büyük bir ortak noktası olduğunu görmüşsünüzdür. Mutsuzluk.
Peki neler konuştuklarına şahitlik ettiniz mi? Yok yok sakın yanlış anlamayın birilerini özellikle dinlemek yanlış bir davranıştır. Ama biri yanınızdan geçerken tek bir kelime bile duymanız o insanın sürekli bir şeylerden şikayet ettiğini anlamanız için yeter de artar bile. Şikayet, dedikodu, memnuniyetsizlik, hiçbir şeyi beğenmezlik. İyi ama neden bu insanlar bu kadar mutsuz, neden sürekli şikâyetçi ve neden birçoğu başarısız? İşte cevap.
BEKLENTİLERİMİZ
Evet, yanlış okumadınız. Dünyada ki insanların hemen hepsi büyük beklentiler içinde hiçbir şey yapmadan yaşamaya çalışıyor. Hayattan beklentilerimiz, geleceğimiz ile ilgili beklentilerimiz, ailemiz, arkadaşlarımız, eşimiz, dostumuz. Hepsinden bir şeyler bekleyip duruyoruz ve her şeyi ilkel olarak idealleştiriyoruz. Yani, beklentilerimiz karşılanmayınca en iyi dostumuz en büyük düşmanımız haline geliyor. Dünya çekilmez bir hal almaya başlıyor. Bu kısmı şöyle bir tarafa bırakalım. Gelelim asıl meseleye.
Kpss’den beklentilerimiz
ve kpss çalışırken çevremizde gerçekleşen bir sürü uyarıcıya karşı olan beklentilerimiz. İşte bizi asıl başarısızlığa ve sonuçta mutsuzluğa götüren en büyük noktalardan bir tanesi budur. Biz kpss’ye çalışırken sürekli beklenti içine giriyoruz ve bu da bizim asıl önümüzdeki hedeften sapmamıza sebep oluyor.
KPSS beklemekle kazanılmaz
Mesela Özel bir kurumla öğretmenlik için görüştüğümüzü ve bizi arayacaklarını söylediklerini farz edelim. Ne yapıyoruz? Ders çalışmayı falan bırakıp günlerce bizi aramalarını BEKLİYORUZ. Gitti mi en az bir hafta. Bir de olumsuz dönüş yaptıklarını düşünelim. Beklentimiz karşılanmadığı için karalar bağlıyoruz. Velev ki olumlu dönüş yaptılar. Bu kez de onların bizden ne beklediğini düşünmeye başlıyoruz. Onların beklentilerini karşılamak için gereğinden fazlasını yapıyoruz. Ee, nerde kaldı kpss? Onu bunu bekleye bekleye kpss günü geldi çattı. Ders çalıştık mı? Hayır. Çalışsak da kafamız hep beklentilerimizdeydi. Ve biz kpss’yi kazanamadık. En büyük beklentimiz çöpe gitti. İşin yoksa bir yıl daha BEKLE.
Beklentilerimiz her şeyin mükemmel olmasını istediğimiz için kurduğumuz hayallerden başka bir şey değildir. Sürekli beklenti içine girmek bizi fazlasıyla yoran ve bizi çalışmaktan alıkoyan en büyük düşmanlarımızdandır. Peki,hiç mi bir şey beklemeyelim? Tabi ki beklemeyeceğiz.
Önünüzde bir yol olduğunu düşünün ve yolun sonunda kpss’yi kazanmak var. Siz kpss’yi kazanmayı beklerseniz kpss size gelir mi? Asla. Kpss’yi kazanmanız için o yolda yürümeniz gerekir. Bırakın diğer beklentileriniz yolun kenarında sizi beklesin. Siz de onlara el sallayın ve yolunuza sapmadan devam edin. Yürüdüğünüz yollar bir gün bitmeye mahkumdur. Bunu asla unutmayın. Ne duruyorsunuz, hala hiçbir şey yapmadan bekleyecek misiniz?
