Sevgili Babalar
Çocuklarımız. Aylarca, yıllarca, hasretle bekleyip, ah bir kucaklasam, sarıp sarmalasam, cennet kokusunu içime çeksem sonra da bir ömür dizimin dibinden ayırmasam dediklerimiz.
Anne Baba Sorumlulukları
Anne babalar olarak hayat okulundaki ilk öğrencilerimiz.
İlk öğretmenlik deneyimlerimiz doğumla çalan zille başlamış olur. Ve çocukların zihinleri hatıralarla oluşmaya başlar, başroller ise anne babalar olur.
Çocukların hayatları boyunca sergiledikleri birçok davranış ailede verilen eğitimin izlerini taşır. Evet çocuklar alfabeyi okulda öğrenir ama anne babaların kelimeleriyle cümle kurarlar. Bu yüzden çocuklarımızla geçirdiğimiz her an ileride davranışa dönüşecek olan eğitimin bir parçası haline gelir.
Anne ve baba çocukta kimlik oluşturur. Baba ise bu kimliğin yarısı demektir.
Sevgili babalar;
eğer bu rolü kabul etmişseniz hayat eğitiminin ders zili çoktan çalmış demektir.
Ne yapmalıyım ya da nerde yanlış yaptım der gibisiniz biliyorum.
Yaptığınız herşey yanlış veya doğru demiyorum. Ben sadece kız çocuklarına, problemlerine, ilişkilerine bir göz gezdirince yanlış giden bir takım hadiselerin olduğunu görüyorum.
Bence siz de bir göz gezdirin neler göreceksizin acaba?
Mesela “hayır”lı evlat olsun deyip herşeye “hayır” mı diyorsunuz sonra da “hayırsız” mı oluyor çocuklarınız?
Yada hiç birşeye hayır demeyip özgüveni yüksek olsun diye egosunu mu şişiriyorsunuz, sonra da nerden geldi bu edepsizlik deyip saygı ve tevazuyu elin çocuklarında mı arıyorsunuz?
Yada soğuktan üşümüştür deyip sobanın önüne oturttuğunuz penguenler gibi çocuklarınızın da neye ihtiyacı olacağını, neyin kendilerine iyi geleceğini düşünmeden kendi isteklerinizle mücadele mi ettiriyorsunuz?
Herşeyi onlara sunmak yetmiyor, bazen onlar yerine de kararlar verip kararsız bir nesil mi yetiştiriyorsunuz ? Derler ki “Ağacı çiftçi yetiştirmez, ortamı hazırlar gerekli olan herşeyi sunar yetişmek ağacın işidir aslında”.
Yada saygı ve korkuyu karıştırıp, kızları korku çemberine hapsedip, bazen onları aşağılayıp, saldırgan davranıp, ulaşılmaz tahtlarda oturup, acaba ifade özgürlüklerini de mi ellerinden alıyorsunuz?
Yada bu ulaşılmaz babaların yetişkin kızları babalarında olduğu gibi iyi bir bağ kuramayıp, yetersiz, şiddet gösteren ve kontrolsüz eşler mi seçerler? Babaları alkol bağımlısı olan kızların alkol bağımlısı eşler seçtiği gibi.
Yada arkadaş gibi olacağım derken baba koltuğunu boş gören çocuklar sizin koltuğunuzu ele geçirip davetsiz misafirlerin yerleşmesine izin mi veriyorlar?
Çocuklarımızın bir sürü arkadaşı var ama sizden başka anne babası yok bunu unutmayın!
Sevgili babalar; sorumluluk büyük ve siz de karne alacaksınız, tek bir karne.
Hayat eğitimi bittiğinde bir bakacaksınız ki herşey çocuk yetiştirme hanesine yazılmış ve notunuz verilmiş.
Geriye bir şey kalacak ki notunuzu öğrendiğinizde çocuklarınız yanınızda olmayacak…
2 Comments
Bir kız babası olarak bana tokat gibi bir yazı oldu. Aslında burada yazan birçok konuda dikkatliyim. Fakat bazen ipin ucu kaçabiliyor. Ara sıra böyle tokatlar yiyerek kendimize gelmemiz gerekli. Çok teşekkürler. Harika bir yazı olmuş.
Bir kız babası olarak bana tokat gibi bir yazı oldu. Aslında burada yazan birçok konuda dikkatliyim. Fakat bazen ipin ucu kaçabiliyor. Ara sıra böyle tokatlar yiyerek kendimize gelmemiz gerekli. Çok teşekkürler. Harika bir yazı olmuş.